Gerlach jest jedną z najbardziej popularnych gór w Europie. Swoją sławę zawdzięcza ona wysokości. Jest to, bowiem najwyższy szczyt w całych Tatrach, znajdujących się zarówno po polskiej, jak i po słowackiej stronie. Jego wysokość to 2655 m n. p. m. Szczyt tej jest umiejscowiony na bocznej grani Tatr Wysokich, pod stronie słowackiej. Ten imponujący masyw górski został złożony z paru wierzchołków. Całą grań rozpoczynającą się od północno-zachodniej strony zaczyna wierzchołek zwrotnikowy z główną granią - Zadnim Gerlachem. Jego zbocza stopniowo opadają aż do Przełęczy Tetmajera. To właśnie za nią można zobaczyć, wznoszący się, najważniejszy wierzchołek. Całość tego grzbietu jest zakończona południowo-wschodnim szczytem Małego Gerlacha. Masyw tego szczytu zdecydowanie góruję nad Doliną Wielicką, Dolina Batyżowiecką oraz Doliną Kaczą.

Gerlach został nazwany mianem - tatrzańskiego króla, przez Mieczysława Karłowicza. Z kolei Franciszek Henryk Nowicki ofiarował temu wzniesieniu "berło gór". Na zdobycie tego szczytu mogą skusić się wyłącznie dobrze doświadczeni, wytrzymali i konsekwentni turyści. Zwykle, szlakiem, którym podążają śmiałkowie jest ten prowadzący z Doliny Wielickiej poprzez Wielicką Próbę. Druga alternatywą jest trasa wiodąca z Doliny Batyżowieckiej. Obydwa szlaki są niezwykle wymagające oraz dostępne wyłącznie w porze letniej. Wzniesienie to można zdobywać wyłącznie w towarzystwie przewodnika. Góra ta imponuje również pod względem przyrodniczym, ponieważ mimo tego, iż jest tam niezwykle krótki okres wegetacyjny, a także panują dość surowe, klimatyczne warunki, w obszarze nawet samego wierzchołka można zobaczyć ok 15 gatunków, naczyniowych roślin. Spotkać tam można m.in. dzwonka alpejskiego, goryczkę przeźroczystą, situ skuciny, czy wrotycza alpejskiego. Wzniesieni to jest, zatem interesujące i intrygujące pod wieloma względami, a jego zdobycie to prawdziwy powód do dumy.