Czerwone Wierchy, to masyw górski znajdujący się po polskiej stronie Tatr, który został stworzony przez cały ciąg czterech szczytów. Wierzchołki te są pokryte unikalną czerwono-bordową roślinnością, których brunatny kolor uwidacznia się najwyraźniej w porze jesiennej, stąd tez wzięła się nazwa tego masywu.

W jego skład wchodzą takie wierzchołki jak Kondracka Kopa, Ciemniak, Krzesanica, czy Małołącznik. Wierchy te są zlokalizowane w głównej grani Tatr, a każdy kto zdobędzie je przy ładnej pogodzie i co za tym idzie dużej przejrzystości powietrza będzie mógł rozkoszować się pięknymi widokami.
Oglądane stamtąd krajobrazy ukazują zarówno Tatry Wysokie jak i słowacką część Tatr. Doskonale widać stamtąd także malownicze doliny chowające się w lasach, pomiędzy tatrzańskimi szczytami. Samo pokonywanie dystansów między poszczególnymi wierzchołkami, nie jest być może najtrudniejsze, jednak wspięcie się na pierwsze podejście, wymaga wiele wysiłku. Różnica wysokości jest bowiem spora, a i kąt nachylenia zbocza okazuje się dość stromy.

Przemierzając Czerwone Wierchy trzeba też być cały czas ostrożnym. W niektórych momentach szlak zawęża się dość drastycznie, do tego stopnia, że problematyczne staje się minięcie dwóch osób na ścieżce. Do tego przeprowadza turystów nad potężnymi urwiskami. Na tą trasę można wejść z dwóch stron. Pierwsza z nich zaczyna się od strony Giewontu bądź Kasprowego Wierchu, natomiast druga od Tomanowej Przełęczy oraz schroniska Ornak.

Szlaki prowadzące na Czerwone Wierchy należą do tych trudniejszych, ale są jednocześnie zdecydowanie często wybierane przez turystów. Ich przemierzanie, umożliwia bezpośrednie obcowanie z unikalną przyrodą, a także ogarnięcie wzrokiem, prawie całych Tatr. Wybierając się na tą trasę, trzeba jednak wyruszyć bladym świtem, aby zakończyć wycieczkę jeszcze przed zmrokiem.